W skład sołectwa Branew wchodzą dwie miejscowości Branew Szlachecka i Branew Ordynacka. Pierwsza wzmianka o Branwi pochodzi z 1464 roku. Początkowo nazywano ją Brenwiczą (Branwią) Włoską, Dużą, Większą, a później Ordynacką i Szlachecką. Miejscowość ta należała początkowo do Gorajskich, następnie w 1508 roku przeszła na własność wojewody lubelskiego, Mikołaja Firleja. W 1517 roku nastąpił trwały podział wsi na dwie części. Jedną kupił Wiktoryn Sienieński, druga wróciła do Gorajskich. W 1596 roku część tę zakupił Jan Zamoyski i włączył do swojej ordynacji. Wraz z zawarciem Unii Brzeskiej prawosławni zamieszkujący wieś stali się katolikami.
W 1665 roku, w wyniku podziału dóbr, Branew Szlachecką otrzymała Teofila z Gorajskich Rejowa, od której wieś odkupił Stanisław Szczuka. Później przeszła ona w ręce Potockich. Na przestrzeni XVIII i XIX wieku część szlachecka zmieniała właścicieli wiele razy. Proces polonizacji ludności ruskiej, trwający od XVII wieku, zintensyfikował się w XIX wieku, kiedy kilkadziesiąt osób przeszło na obrządek łaciński. W 1875 roku po zniesieniu unii, grekokatolicy zostali zmuszeni do przyjęcia prawosławia. W 1887 roku powstała szkoła powszechna. Dążenia mieszkańców, by nauczanie odbywało się w języku polskim, doprowadziły do dwuletniego strajku szkolnego (1905 r.). W okresie II wojny światowej Branew była silnym ośrodkiem Batalionów Chłopskich. Po wojnie wieś zelektryfikowano (1954 r.), powstała tu jednostka OSP (1956 r.) i kółko rolnicze (1965 r.). W latach ’60 zbudowano bitą drogę i uruchomiono komunikację PKS. Z Branwi pochodził powstaniec styczniowy, dowódca kosynierów, Paweł Porada.