Zespoły ludowe

JARZĘBINA

Zespół z Kocudzy.

Zespół został założony w 1990 roku. Od początku istnienia do dnia dzisiejszego jego liderką jest Irena Krawiec. W członkiniami zespołu są głównie mieszkanki Kocudzy Trzeciej, ale nie tylko gdyż jest także mieszkanka sąsiedniej miejscowości Zdzisławic. Grupa śpiewacza skład się z trzech pokoleń kobiet.

Zespół realizuje się w formie koncertów, jak również teatralnych inscenizacji dawnych obrzędów i zwyczajów. Jego występy można podziwiać w całym kraju, gdyż bierze udział we wszelkiego rodzaju konkursach ludowych. Aktywnie uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym swojej wsi, gminy, powiatu oraz regionu.

W ostatnim czasie zespół „Jarzębina” zdobył szeroką popularność piosenką Ko-ko Euro spoko wygrywając konkurs na hymn EURO 2012.

Zespół uczestniczył w wielu audycjach radiowych i telewizyjnych. W 2015 roku został nagrany program we współpracy z Telewizją TRWAM na temat obrzędów Bożonarodzeniowych z terenu gminy Dzwola.

Ogrom tego dorobku jak i jego jakość pozwalają mówić o zespole w kategoriach wybitności i traktować go jako jednego z najważniejszych ambasadorów tradycyjnej kultury ludowej Roztocza i Lubelszczyzny.

Nagrody:

OFKiŚL w Kazimierzu – trzykrotnie Złota Baszta (2001, 2007, 2011), nagrody w konkursie Duży-Mały OFKiŚL z grupą „Wisienki” (I miejsce 2014)
Nagroda im. Oskara Kolberga (2003)

KOCUDZANKI

Zespół z Kocudzy

Zespół została założony przez Alinę Myszak w 1993 roku. Działał jako zespół śpiewaczy i obrzędowy. Istniał do 2003 roku, kiedy to został zawieszony. Głównymi członkiniami były śpiewaczki urodzone w latach 20-tych XX wieku. Zespół w czasie swojej działalności zrealizował kilka widowisk obrzędowych pt.: „Kurple”, „Kiszenie kapusty”, „Obirocki” i „Kolędowanie z kozą”. Zespół działał pod egidą JOK w Janowie Lub.

Nagrody:

-STWP w Tarnogrodzie 1997 (Kurple)
-FKIŚL w Kazimierzu, Złota Baszta 1998
-Nagroda im. Oskara Kolberga 2000

Obecnie zespół został reaktywowany, zespół występuje na konkursach, festiwalach, cieszy się popularnością, jest wyróżniany i nagradzany.

MARIANKI

Grupa śpiewacza pod nazwą „Marianki” działa przy Stowarzyszeniu Kolo Gospodyń Wiejskich w Kocudzy Drugiej. Kobiety reprezentują naszą Gminę oraz Stowarzyszenie na przeróżnych imprezach organizowanych w ciągu całego roku. Ponadto biorą udział w różnego rodzaju przeglądach i konkursach, skąd przywożą liczne nagrody. Członkinie grupy posiadają stroje ludowe pozyskane z projektu.

BRANWIACY

Zespół z Branwi

Głaz Stanisław – Kapela Stacha z Dzwoli

Skrzypek urodzony w 1933 roku. Gra również w Kapeli Stacha z Dzwoli. W czasie swojej całej działalności artystycznej grał też na basie w dzwolskiej orkiestrze dętej.

Pochodzi z chłopskiej rodziny. Od urodzenia mieszka w Dzwoli. Rodzice Stanisława to Kazimierz i Marianna z domu Małek. Muzykalne tradycje w jego rodzinie sięgają pradziadka – Jana Głaza żyjącego w latach 1808- 1880, który nauczył się grać na klarnecie w armii carskiej). Jan wywodził się z Łążka, jednakże losy rodziny tak się potoczyły że zamieszkał we Flisach, gdzie razem z synem Kazimierzem urodzonym w roku 1843 w Łążku stworzyli kapelę. Kapelę później kontynuował Kazimierz razem ze swoim synem, także Kazimierzem (żyjącym w latach 1901-1971) obydwaj grali na skrzypcach. Stanisław trenowała u ojca, który przed wojną przeniósł się z Flisów do Dzwoli. Matka Stanisława Marianna, słynęła jako świetna śpiewaczka, często zapraszano ją jako starościnę na wesela.

Stanisław Głaz jak wielu muzykantów zaczynał jako kolędnik, już w czasach okupacji i po wyzwoleniu, za co był nawet nękany przez ówczesną „władzę ludową”. Grywał na weselach i chrzcinach. W jego pierwszej zawodowej kapeli po wojnie grali „Głaz z Momot i Małek z Flisów na klarnetach, a Świś Jan z Dzwoli na bębenku”. Styl gry Stanisława to połączenie stylu ojca oraz powojennej praktyki w orkiestrze dętej.

W roku 1973 zabudowania będące własnością Stanisław uległy zniszczeniu co spowodowało, że muzyka zeszła na drugi plan. Pan Stanisław mało wtedy grywał, dopiero w roku 1989 poproszono go o występ w Janowie. Kilkuletnia przerwa spowodowała, że trzeba było sobie pewne rzeczy przypomnieć.

Jakość muzykowania Stanisława Głaza i jego sposób bycia, poczucie humoru sprawa, że jest chętnie zapraszany jako prowadzący warsztaty. W ostatnich latach styl jego muzykowania znajduje kontynuatorów. Grono uczących się od niego powiększa się, dzięki m.in. takim inicjatywom jak Szkoła Suki w Janowie, lubelskie Studio In Crudo, Tabory w Kocudzy i Szczebrzeszynie.

Nagrody:

Nagroda im. Michała Ciupaka 1989 i 1995
OFKiŚL w Kazimierzu – Złota Baszta (1997), I nagroda 2014 (Kapela Stacha z Bronisławem Rawskim)
Nagroda im. Oskara Kolberga (2000)
Powiślaki w Maciejowicach – Złote Basy (2007, 2011)

Dyskografia:

Spod niebieskiej góry – muzyka Roztocza, In Crudo 2009 (Słowa o muzyce, Pastuszek, Polka rondelek, Oberek, Polka żydówka)
Jadąc przez Roztocze, Muzyka Odnaleziona 2009 (Polka)
Na rozstajnych drogach, Szkoła suki biłgorajskiej 2012

Filmografia: